Waar licht en ruimte elkaar raken, begint verbeelding.

Mijn weg naar 3D-visualisaties

Tijdens mijn studies architectuur kwam ik voor het eerst in aanraking met 3D-visualisaties. Aanvankelijk was het gewoon een manier om mijn ontwerp beter te begrijpen, een hulpmiddel om volumes, verhoudingen en licht te toetsen. Maar al snel merkte ik hoe sterk beelden kunnen spreken, hoe ze niet enkel tonen wat iets is, maar vooral wat het kan worden.

Na meer dan tien jaar in architectuurbureaus groeide mijn rol langzaam richting ontwerp en presentatie. Naast het schetsen begon ik ideeën steeds vaker digitaal uit te werken, eerst als eenvoudige studies, later als volwaardige 3D-visualisaties waarin sfeer, materiaal en licht samenkwamen. Die momenten gaven me de meeste voldoening, omdat ik daar de brug kon maken tussen de technische precisie van architectuur en de emotie van beeld.

Zo is mijn focus verschoven van het ontwerpen van gebouwen naar het visualiseren van hun verhaal. Vandaag ligt mijn passie bij het tot leven brengen van architectuur,  correct, geloofwaardig en met gevoel. Door mijn architecturale achtergrond begrijp ik plannen en ideeën tot in detail, en kan ik ze snel vertalen naar een visueel geheel dat klopt. Niet enkel technisch, maar ook qua sfeer en beleving.

Wat mij typeert, is mijn oog voor detail: het moet kloppen. De lijnen, de materialen, het licht, zelfs het landschap errond. Alles draagt bij tot dat ene beeld waarin een ontwerp zijn volle kracht krijgt.

Na heel wat ervaring te hebben opgedaan als freelancer voor vooraanstaande kantoren, heb ik enkele jaren geleden besloten om mijn eigen koers te varen. Met un-built bouw ik aan een kleine, persoonlijke studio waar de klant centraal staat en waar we in rechtstreeks contact elk beeld laten bloeien, van grote tot kleine projecten, telkens met dezelfde zorg en toewijding.

Want zonder licht is er geen volume, en zonder verbeelding geen verhaal. Daar, tussen schaduw en vorm, vindt mijn werk zijn kracht.

 Bert Leroy.